خاطره

تو هم خاطره می‌شوی. روزگار می‌گذرد و روزی کسی به یادت شمعی روشن خواهد کرد و یادی ازت می‌کند، آن هم اگر خوش شانس باشی به شادی. پس از چند لحظه درگیر روزمرگی‌ می‌شود و زندگی خود را از سر می‌گیرد. نسل بعدی‌اش که بیاید، همان خاطره‌ هم نخواهی بود دیگر.

شانش را نخواهی داشت که بیشتر از یک بار برای بهتر خاطره شدن تلاش کنی.