۱۳۸۸/۳/۳۰

خانه‌ی سرخ

گر با تو نیستم کنون،
گر نمی‌بینیم در کنارت،
ولی باورت گوید که با تویم،
کمی دور و به یادت،
پشتوانه‌ و همراهت.
می‌دانم که استواری و پایدار،
می‌دانم که می‌مانی و می‌بینمت باز.
می‌دانمت که روزی باز،
در کنارت خواهم بود،
تو خواهی شد باز پایگاهم
و سرود سرخ دوستی را سر خواهیم داد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر